Kunstkader en Lovarte 2017
Klaar Cornelis over haar eigen werk, 2017
Mijn tekeningen zijn een neerslag van herinneringen aan water, wind en licht op late zomerwandelingen. Ze laten zich lezen als een zoektocht doorheen mijn gewaarwordingen die ontstaan wanneer ik door het groene gebied wandel dicht bij mijn huis. Het zijn geen herkenbare beelden die een connectie oproepen in onze geest als een soort bevestiging van wat onze ogen zien maar eerder gefilterde waarnemingen, trillingen van licht op het ritme van de wind.
Kleine houten stammetjes zijn door mijn handen getransformeerd in ruimtelijke poëzie. Heel kwetsbaar en tactiel zijn ze getuige van nooit vertelde dromen.
Geniet en laat je meevoeren in de emotie van lijn en vlak, van vorm in licht en donker.